прожо́ра м. и ж., прост. про́жар, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пражо́ра м. и ж., прост. обжо́ра, прожо́ра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пражо́ра ’абжора’ (ТСБМ, Мат. Гом.), прожо́ра, пражы́ра (Сл. ПЗБ), про́жар ’калі шчупак адразу хапае ўсю прымашчу’ (паўн.-усх., КЭС). Рус. прожо́ра, прожера, укр. про́жирь, про́жра ’тс’. Да этымалогіі гл. абжора. Сюды ж прыметнікі: пражорны, пражорлівы, пражырны, пражарысты ’пражорлівы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
про́жар м., прост., груб. обжо́ра м. и ж.; прожо́ра м. и ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)