про́бліск

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. про́бліск про́бліскі
Р. про́бліску про́бліскаў
Д. про́бліску про́бліскам
В. про́бліск про́бліскі
Т. про́бліскам про́бліскамі
М. про́бліску про́блісках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

про́бліск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Бляск або святло, якое раптоўна паявілася дзе-н.

Пробліскі маланкі.

2. перан., чаго. Слабае праяўленне чаго-н.

П. надзеі.

П. свядомасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́бліск, -ку м., прям., перен. про́блеск;

~кі мала́нкі — про́блески мо́лнии;

~кі надзе́і — про́блески наде́жды;

~кі свядо́масці — про́блески созна́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́бліск, ‑у, м.

1. Бляск або святло, якое раптоўна з’явілася сярод цемры. Ні пробліску ў цёмным небе, ні зоркі. Краўчанка.

2. перан. Кароткачасовае, слабае праяўленне чаго‑н. (пачуцця, свядомасці і пад.). Пробліск надзеі. Пробліскі радасці. □ І зноў Марына не ўбачыла ніводнага пробліску спагады на тварах .. ворагаў. Шарахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Пробліск» (літ. аб’яднанне) 2/362; 8/577; 12/554

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Пробліск»

т. 13, с. 37

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

про́бліск м. Líchtschimmer m -s; Schein m -(e)s;

про́бліск прыто́мнасці ein Schímmer von Bewússtsein;

про́бліск надзе́і Hóffnungsstrahl m -(e)s, -en;

про́бліск шча́сця ein Fünkchen Glück

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

про́блеск прям., перен. про́бліск, -ку м.;

про́блеск све́та про́бліск святла́;

про́блески созна́ния про́бліск прыто́мнасці;

про́блеск наде́жды про́бліск надзе́і.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gleam​1 [gli:m] n. (of) праме́нь; во́дбліск; про́бліск; бляск;

a gleam of hope про́бліск надзе́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

glimmer​1 [ˈglɪmə] n.

1. цьмя́нае святло́

2. (of) мігаце́нне; сла́бы про́бліск;

a glimmer of hope/interest про́бліск надзе́і/ціка́васці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)