проби́вка ж., разг., спец.

1. (действие) прабі́ўка, -кі ж., прабіва́нне, -ння ср.; канапа́чанне, -ння ср.; см. пробива́ть;

2. (материал, которым конопатят) па́кулле, -лля ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабі́ўка ж., спец., в разн. знач. проби́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабіва́нне ср.

1. пробива́ние, проби́вка ж.; прола́мывание, продыря́вливание;

2. нака́лывание; проса́живание;

3. прока́лывание, протыка́ние;

1-3 см. прабіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)