при́ступ

1. воен. пры́ступ, -пу м.; (штурм) штурм, род. шту́рму м.;

2. (болезни, гнева и т. п.) пры́ступ, -пу м.; (припадок) прыпа́дак, -дку м.;

3. (доступ) пры́ступ, -пу м., до́ступ, -пу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпа́дак, -дку м., мед. припа́док, при́ступ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́ступ, -пу м., в разн. знач. при́ступ;

п. бо́лю — при́ступ бо́ли;

п. стра́ху — при́ступ стра́ха;

рашу́чым ~пам узялі́ варо́жую крэ́пасць — реши́тельным при́ступом взя́ли вра́жескую кре́пость;

◊ няма́ ~пу — (да каго) нет при́ступа (по́дступа) (к кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штурм, род. шту́рму м., прям., перен. штурм; (атака — ещё) при́ступ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пры́ступ 1 ’доступ (да чаго-небудзь)’ (Яруш., Гарэц., Байк. і Некр., Др.-Падб.), ’атака, штурм’ (ТСБМ), ’запал, заўзятасць’ (Сл. ПЗБ), ’магчымасць набліжэння да каго-небудзь, звычайна з адмаўленнем’ (ашм., Стан.), ані прыступу ’немагчыма падысці, звярнуцца да каго-небудзь’ (ТСБМ). Нулявы дэрыват ад прыступі́ць (гл.). Аналагічна ў іншых славянскіх мовах: рус. при́ступ, укр. при́ступ, чэш. přístup і г. д.

Пры́ступ 2 ’момант абвастрэння, узмацнення хваробы, хваравітай з’явы; рэзкае, вострае праяўленне душэўнага стану, пачуцця’ (ТСБМ; віл., Сл. ПЗБ). Этымалагічна тое ж, што і папярэдняе. Але спецыялізацыя значэння ’прыступ хваробы’ адбылася ў рус., укр. при́ступ і польск. przystęp ’прыступ гневу, ярасці і да т. п.’

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маляры́йны маляри́йный;

м. кама́р — маляри́йный кома́р;

м. — пры́ступ маляри́йный при́ступ;

~ная ста́нцыя — маляри́йная ста́нция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)