1. (припадать) прыпада́ць; (прижиматься) прыту́львацца, тулі́цца;
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. (припадать) прыпада́ць; (прижиматься) прыту́львацца, тулі́цца;
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пры́нік (прі́нік) ’драўляны выступ каля печы замест ляжанкі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прыту́львацца
1. (да каго, чаго) прижима́ться (к кому, чему), льнуть (к кому, чему),
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпада́ць
1. (да каго, чаго) припада́ть (к кому, чему); (плотно, вплотную)
2. (на што) (происходить в одно время с чем-л.) приходи́ться (на что), совпада́ть (с чем);
3. выпада́ть (на до́лю), приходи́ться, достава́ться;
1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тулі́цца
1. (да каго, чаго) прижима́ться (к кому, чему), жа́ться (к кому, чему), льнуть (к кому, чему),
2. юти́ться; жа́ться;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
припада́ть
1. (
припада́ть к земле́ прыпада́ць да зямлі́;
припада́ть к груди́ прыпада́ць (тулі́цца, прыту́львацца) да грудзе́й;
припада́ть на коле́ни прыпада́ць на кале́ні;
2.
припада́ть на ле́вую но́гу наку́льгваць (кульга́ць) на ле́вую нагу́;
3.
◊
припада́ть к нога́м (к стопа́м)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)