при́званный

1. прич. пазва́ны, паклі́каны;

2. прич. прызва́ны;

3. прич. заклі́каны (на што і да чаго); см. призва́ть;

4. (имеющий призвание) прызва́ны; (предназначенный) прызна́чаны;

он при́зван быть учёным ён прызва́ны (прызна́чаны) быць вучо́ным, яго прызва́нне быць вучо́ным;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прызва́ны

1. при́званный;

2. по́званный, при́званный;

1, 2 см. прызва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клі́кнуты

1. по́званный, окли́кнутый;

2. по́званный; подо́званный, при́званный;

3. (на што) при́званный (к чему и на что);

1-3 см. клі́каць 1, 2, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заклі́каны

1. (да чаго) при́званный (к чему);

2. приглашённый, за́званный;

1, 2 см. заклі́каць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паклі́каны

1. подо́званный, окли́кнутый;

2. по́званный, подо́званный;

3. приглашённый, по́званный;

4. при́званный;

1-4 см. паклі́каць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)