при́данный

1. (усиленный, прибавленный) дада́дзены, прыда́дзены;

2. (сообщённый чему-л.) нада́дзены, прыда́дзены;

3. воен. прыда́дзены; см. прида́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыда́дзены

1. при́данный; приба́вленный;

2. при́данный, облечённый;

1, 2 см. прыда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нада́дзены

1. в разн. знач. при́данный;

2. присво́енный; произведённый;

3. при́данный; облечённый;

1-3 см. нада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пруда́ны (Шат.), ’госці маладой, якія суправаджаюць яе з пасагам ў дом маладога’, пруда́ныя ’тс’ (пух., Сл. ПЗБ), пруда́нкі, прыда́нкі ’тс’ (Касп.), пруда́ны, прыда́нікі, прыда́ныя ’тс’ (Сцяшк. Сл.). Укр. прида́не, прида́нки ’тс’, рус. пск. прида́нный ’вясельны паязджанін’. Да прыданае (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)