Пруда́ны (Шат.), ’госці маладой, якія суправаджаюць яе з пасагам ў дом маладога’, пруда́ныя ’тс’ (пух., Сл. ПЗБ), пруда́нкі, прыда́нкі ’тс’ (Касп.), пруда́ны, прыда́нікі, прыда́ныя ’тс’ (Сцяшк. Сл.). Укр. прида́не, прида́нки ’тс’, рус. пск. прида́нный ’вясельны паязджанін’. Да прыданае (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)