привали́ть сов.
1. прывалі́ць, мног. папрыва́льваць;
привали́ть ка́мень к стене́ прывалі́ць ка́мень да сцяны́;
2. (прислонить, опереть) разг. прыпе́рці, мног. папрыпіра́ць, прыхіну́ць, мног. папрыхіна́ць, прыхілі́ць, мног. папрыхіля́ць;
3. (о судах) мор. прывалі́ць, падплы́сці, падплы́ць; (пристать к чему-л.) прыста́ць;
4. (прийти, появиться в большом количестве) разг. прывалі́ць;
5. (приехать, прийти, прибыть куда-л.) прост. прыпе́рці, прыпе́рціся, прысу́нуцца, прыцягну́цца;
◊
ему́ сча́стье привали́ло яму́ шча́сце прывалі́ла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папрыва́льваць сов. (о многом) привали́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
привали́ться разг.
1. (прислониться, опереться) прыпе́рціся, прыхіну́цца, прыхілі́цца;
2. см. привали́ть 3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падплы́сці сов.
1. подплы́ть; (о судах — ещё) подвали́ть, привали́ть;
2. разг. подте́чь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прывалі́ць I сов., в разн. знач. привали́ть;
п. ка́мень да сцяны́ — привали́ть ка́мень к стене́;
парахо́д ~лі́ў да пры́стані — парохо́д привали́л к при́стани;
~лі́ла мно́га наро́ду — безл. привали́ло мно́го наро́ду;
яму́ ~лі́ла шча́сце — ему́ привали́ло сча́стье
прывалі́ць II сов. (о сукне) слегка́ сваля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навали́ть сов.
1. навалі́ць, мног. панава́льваць; накі́даць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць; (привалить) навярну́ць, мног. панаваро́чваць; прыці́снуць, мног. папрыціска́ць;
2. (набросать в беспорядке) навалі́ць, мног. панава́льваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпе́рціся сов.
1. (да чаго) прислони́ться (к кому, чему), опере́ться (на кого, что);
2. прост. (прийти) припере́ться; (во множестве — ещё) привали́ть;
3. прост. найти́ приста́нище
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
найсці́ I сов.
1. в разн. знач. найти́; (натолкнуться на кого-, что-л. — ещё) набрести́; (прийти в каком-л. количестве — ещё) привали́ть;
хма́ра найшла́ на со́нца — ту́ча нашла́ на со́лнце;
найшло́ мно́га наро́ду — нашло́ (привали́ло) мно́го наро́ду;
на яго́ найшла́ туга́ — на него́ нашла́ тоска́;
2. (внезапно прийти) нагря́нуть;
бяда́ найшла́ нечака́на — беда́ нагря́нула внеза́пно;
◊ найшла́ каса́ на ка́мень — нашла́ коса́ на ка́мень
найсці́ II сов., разг., см. знайсці́ 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпе́рці сов.
1. в разн. знач. припере́ть; (приставить к чему-л. — ещё) прислони́ть;
п. дзве́ры чым-не́будзь — припере́ть дверь че́м-л.;
нато́ўп ~пёр нас да пло́та — толпа́ припёрла нас к забо́ру;
ён ~пёр да нас за пяць кіламе́траў — прост. он припёр к нам за пять киломе́тров;
цэ́лы мяшо́к ~пёр на сабе́ — це́лый мешо́к припёр на себе́;
2. прост. (прийти во множестве) привали́ть;
3. безл., перен., прост. (о крайней нужде) прийти́сь кру́то;
ве́льмі ўжо яму́ ~рла — о́чень уж ему́ кру́то пришло́сь;
◊ п. да сцяны́ — (каго) припере́ть к стене́ (сте́нке) кого
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)