пресече́ние перарыва́нне, -ння ср.; спыне́нне, -ння ср.; знішчэ́нне, -ння ср.; выкаране́нне, -ння ср.; см. пресека́ть;

ме́ры пресече́ния юр. ме́ры стрыма́ння (абмежава́ння);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пресечение

Том: 28, старонка: 117.

img/28/28-117_0758_Пресечение.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

стрыма́нне ср. пресече́ние;

ме́ра ~ння — юр. ме́ра пресече́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спыне́нне ср.

1. остано́вка ж.;

2. прекраще́ние, остано́вка ж., прерыва́ние, пресече́ние;

3. перен. остано́вка ж.;

4. оса́живание, остано́вка ж.;

1-4 см. спыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)