предве́стие прадве́сце, -ця ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадве́сце ср. предве́стие; предзнаменова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прадве́сце ’прыкметы наступлення чаго-небудзь новага’ (ТСБМ). З рус. (ц.-слав.) предве́стие ’тс’, утворанага па прыкладу изве́стие з прыстаўкі пред‑ і ‑вестие. Да ведаць, вестка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

предзнаменова́ние ср. (примета) прыме́та, -ты ж., разг. прыкме́та, -ты ж.; (знамение) знак, род. зна́ка м.; (признак) адзна́ка, -кі ж.; (предвестие) прадве́сце, -ця ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предвеща́ние книжн., уст.

1. (то, что предсказано) прадвяшча́нне, -ння ср., прадрака́нне, -ння ср., прадказа́нне, -ння ср., прадка́званне, -ння ср.;

2. (предвестие) прадве́сце, -ця ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)