праўдзі́вы, -ая, -ае.

1. Які выражае праўду.

Праўдзівая аповесць.

Праўдзіва (прысл.) расказваць.

2. Які любіць гаварыць праўду, імкнецца да праўды.

П. чалавек.

П. характар.

|| наз. праўдзі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праўдзі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праўдзі́вы праўдзі́вая праўдзі́вае праўдзі́выя
Р. праўдзі́вага праўдзі́вай
праўдзі́вае
праўдзі́вага праўдзі́вых
Д. праўдзі́ваму праўдзі́вай праўдзі́ваму праўдзі́вым
В. праўдзі́вы (неадуш.)
праўдзі́вага (адуш.)
праўдзі́вую праўдзі́вае праўдзі́выя (неадуш.)
праўдзі́вых (адуш.)
Т. праўдзі́вым праўдзі́вай
праўдзі́ваю
праўдзі́вым праўдзі́вымі
М. праўдзі́вым праўдзі́вай праўдзі́вым праўдзі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праўдзі́вы правди́вый; (соответствующий действительности — ещё) и́стинный, по́длинный;

п. чалаве́к — правди́вый челове́к;

~вая апо́весць — правди́вая по́весть;

~вае адлюстрава́нне жыцця́ — правди́вое (и́стинное, по́длинное) отображе́ние жи́зни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праўдзі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які любіць праўду, схільны гаварыць праўду. Семіпалаў аказаўся сумленным і праўдзівым чалавекам. Колас. Добры, успаміналі суседзі Андрэя, чалавек быў, праўдзівы, разумны. Васілевіч. // Які выражае праўдзівасць як уласцівасць характару. Твар быў даўгаваты, лоб шырокі і маршчыністы, вочы шчырыя і праўдзівыя. Чарнышэвіч.

2. Які адпавядае праўдзе, заснаваны на праўдзе. Праўдзівая аповесць. □ Калгаснікі выказалі вялікую ўдзячнасць [пісьменнікам] за праўдзівы наказ іх працоўнага жыцця. Хведаровіч.

3. Разм. Сапраўдны. Якуб Цімохавіч Кубраковіч, як было яго праўдзівае імя, быў раней настаўнікам у нашай Шамаўскай воласці, так што ведалі тут усю яго нешчаслівую гісторыю. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праўдзі́вы

1. wahr, whrheitsgetreu;

2. (шчыры) whrhaftig, whrheitsliebend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бязлі́тасна-праўдзі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязлі́тасна-праўдзі́вы бязлі́тасна-праўдзі́вая бязлі́тасна-праўдзі́вае бязлі́тасна-праўдзі́выя
Р. бязлі́тасна-праўдзі́вага бязлі́тасна-праўдзі́вай
бязлі́тасна-праўдзі́вае
бязлі́тасна-праўдзі́вага бязлі́тасна-праўдзі́вых
Д. бязлі́тасна-праўдзі́ваму бязлі́тасна-праўдзі́вай бязлі́тасна-праўдзі́ваму бязлі́тасна-праўдзі́вым
В. бязлі́тасна-праўдзі́вы (неадуш.)
бязлі́тасна-праўдзі́вага (адуш.)
бязлі́тасна-праўдзі́вую бязлі́тасна-праўдзі́вае бязлі́тасна-праўдзі́выя (неадуш.)
бязлі́тасна-праўдзі́вых (адуш.)
Т. бязлі́тасна-праўдзі́вым бязлі́тасна-праўдзі́вай
бязлі́тасна-праўдзі́ваю
бязлі́тасна-праўдзі́вым бязлі́тасна-праўдзі́вымі
М. бязлі́тасна-праўдзі́вым бязлі́тасна-праўдзі́вай бязлі́тасна-праўдзі́вым бязлі́тасна-праўдзі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэалісты́чна-праўдзі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэалісты́чна-праўдзі́вы рэалісты́чна-праўдзі́вая рэалісты́чна-праўдзі́вае рэалісты́чна-праўдзі́выя
Р. рэалісты́чна-праўдзі́вага рэалісты́чна-праўдзі́вай
рэалісты́чна-праўдзі́вае
рэалісты́чна-праўдзі́вага рэалісты́чна-праўдзі́вых
Д. рэалісты́чна-праўдзі́ваму рэалісты́чна-праўдзі́вай рэалісты́чна-праўдзі́ваму рэалісты́чна-праўдзі́вым
В. рэалісты́чна-праўдзі́вы (неадуш.)
рэалісты́чна-праўдзі́вага (адуш.)
рэалісты́чна-праўдзі́вую рэалісты́чна-праўдзі́вае рэалісты́чна-праўдзі́выя (неадуш.)
рэалісты́чна-праўдзі́вых (адуш.)
Т. рэалісты́чна-праўдзі́вым рэалісты́чна-праўдзі́вай
рэалісты́чна-праўдзі́ваю
рэалісты́чна-праўдзі́вым рэалісты́чна-праўдзі́вымі
М. рэалісты́чна-праўдзі́вым рэалісты́чна-праўдзі́вай рэалісты́чна-праўдзі́вым рэалісты́чна-праўдзі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэалісты́чна-праўдзі́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рэалісты́чна-праўдзі́вы рэалісты́чна-праўдзі́вая рэалісты́чна-праўдзі́вае рэалісты́чна-праўдзі́выя
Р. рэалісты́чна-праўдзі́вага рэалісты́чна-праўдзі́вай
рэалісты́чна-праўдзі́вае
рэалісты́чна-праўдзі́вага рэалісты́чна-праўдзі́вых
Д. рэалісты́чна-праўдзі́ваму рэалісты́чна-праўдзі́вай рэалісты́чна-праўдзі́ваму рэалісты́чна-праўдзі́вым
В. рэалісты́чна-праўдзі́вы (неадуш.)
рэалісты́чна-праўдзі́вага (адуш.)
рэалісты́чна-праўдзі́вую рэалісты́чна-праўдзі́вае рэалісты́чна-праўдзі́выя (неадуш.)
рэалісты́чна-праўдзі́вых (адуш.)
Т. рэалісты́чна-праўдзі́вым рэалісты́чна-праўдзі́вай
рэалісты́чна-праўдзі́ваю
рэалісты́чна-праўдзі́вым рэалісты́чна-праўдзі́вымі
М. рэалісты́чна-праўдзі́вым рэалісты́чна-праўдзі́вай рэалісты́чна-праўдзі́вым рэалісты́чна-праўдзі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

правди́вый праўдзі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чыстакро́ўны, -ая, -ае.

1. Чыстай, не змешанай пароды (пра жывёл).

Жарабец чыстакроўнай пароды.

2. Сапраўдны, праўдзівы (разм.).

Ч. арыстакрат.

|| наз. чыстакро́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)