праўдзі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
праўдзі́ва праўдзі́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праўдзі́ва нареч. правди́во; и́стинно, по́длинно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праўдзі́ва wahr, wáhrheitsgemäß, wáhrheitsgetreu

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

правди́во нареч. праўдзі́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праўдзі́вы, -ая, -ае.

1. Які выражае праўду.

Праўдзівая аповесць.

Праўдзіва (прысл.) расказваць.

2. Які любіць гаварыць праўду, імкнецца да праўды.

П. чалавек.

П. характар.

|| наз. праўдзі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

true​2 [tru:] adv. праўдзі́ва; дакла́дна;

Her words ring true. Яе словы гучаць праўдзіва.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

earnestly [ˈɜ:nɪstli] adv. сур’ёзна; праўдзі́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

openly [ˈəʊpənli] adv.

1. адкры́та, публі́чна

2. шчы́ра, праўдзі́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

truthfully

[ˈtru:Өfəli]

adv.

праўдзі́ва, папра́ўдзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

úngelogen

adv праўдзі́ва, без перабо́льшвання, без падма́ну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)