прая́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прая́ўка прая́ўкі
Р. прая́ўкі прая́вак
Д. прая́ўцы прая́ўкам
В. прая́ўку прая́ўкі
Т. прая́ўкай
прая́ўкаю		 прая́ўкамі
М. прая́ўцы прая́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прая́ўка ж. проя́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прая́ўка ж фота Entwícklung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

проявка ж., разг. прая́ўка, -кі ж., праяўле́нне, -ння ср.;

проявка плёнки прая́ўка (праяўле́нне) плёнкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyświetlanie

н.

1. высвятленне;

2. дэманстрацыя (фільма);

3. фот. праяўленне, праяўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

праяўле́нне н

1. Bekúndung f -, -en, Äußerung f -, -en;

пе́ршае праяўле́нне хваро́бы das érste Áuftreten der Kránkheit;

праяўле́нне жыцця́ Lébenszeichen n -s, -;

2. фота гл праяўка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)