праязджа́ць гл. праехаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праязджа́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праязджа́ю праязджа́ем
2-я ас. праязджа́еш праязджа́еце
3-я ас. праязджа́е праязджа́юць
Прошлы час
м. праязджа́ў праязджа́лі
ж. праязджа́ла
н. праязджа́ла
Загадны лад
2-я ас. праязджа́й праязджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праязджа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праязджа́ць несов.

1. в разн. знач. проезжа́ть;

машы́на ~джа́е ў гадзі́ну шэсцьдзяся́т кіламе́траў — маши́на проезжа́ет в час шестьдеся́т киломе́тров;

я не́калі тут ~джа́ў — я когда́-то здесь проезжа́л;

п. свой прыпы́нак — проезжа́ть сво́ю остано́вку;

2. (о лошади) прое́зживать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праязджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да праехаць.

2. Незак. да праездзіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прае́хаць, -е́ду, -е́дзеш, -е́дзе; -е́дзь; зак.

1. што. Перамяшчаючыся на чым-н., мінуць, пераадолець якую-н. прастору.

П. плошчу.

П. міма станцыі.

П. пяць кіламетраў.

2. што. Не спыніцца, не сысці там, дзе было трэба.

П. сваю станцыю.

3. Правесці ў дарозе які-н. час.

П. восем гадзін.

4. Тое, што і праехацца (у 1 знач.).

Эх, добра п. па роўнай дарозе на веласіпедзе.

|| незак. праязджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1, 2 і 4 знач.).

|| наз. прае́зд, -у, М -дзе, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проезжа́ть несов., в разн. знач. праязджа́ць; см. прое́хать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przejeżdżać

незак. праязджаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wymijać się

незак. праязджаць міма; раз’язджацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

праязджа́цца I несов. проезжа́ться; см. прае́хацца

праязджа́цца II несов., страд. прое́зживаться, проезжа́ться; см. праязджа́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прае́зд, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. праязджаць — праехаць.

2. Месца, дзе можна праехаць. У праёме вала, які служыў праездам у Гарадок, бялелі нізенькія фігурныя, з тонкіх рэечак вароты, як праехаць грузавіку. Ракітны. // Вуліца або завулак, якія злучаюць дзве паралельныя вуліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)