працяка́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. працяка́е працяка́юць
Прошлы час
м. працяка́ў працяка́лі
ж. працяка́ла
н. працяка́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час працяка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

працяка́ць несов., в разн. знач. протека́ть;

каля́ ха́ты ~ка́е рака́ — во́зле до́ма протека́ет река́;

страха́а́е — кры́ша протека́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працяка́ць, ‑ае; незак.

1. Незак. да працячы.

2. Не затрымліваць ваду або іншую вадкасць. Ужо даўно працякаў дах, прагнілі некаторыя дошкі ў вагоне. Лынькоў. Каваль асцярожна ачысціў зямлю з радыятара і з палёгкай уздыхнуў: радыятар не працякаў. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працяка́ць

1. drchfließen* vi (s), drchsickern vi (s);

2. (пра дах і г. д.) Wsser drchlassen*, ndicht sein; leck wrden (пра лодку і г. д.);

3. (міма) (vorbi)fleßen* vi (s), vorüberfließen* vi (s) (міма чаго-н. an D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

працячы́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цячэ́; -цёк, -цякла́, -ло́; зак.

1. Прайсці дзе-н. сваім цячэннем (пра раку, ручай).

2. Прасачыцца, пранікнуць.

Вада працякла ў лодку.

3. Стаць пранікальным для вільгаці, дзіравым.

Страха працякла.

4. перан. Прайсці, мінуць.

Гады працяклі.

Хвароба працякла без ускладненняў.

|| незак. працяка́ць, -а́е.

|| наз. працяка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

працяка́нне ср. протека́ние; см. працяка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працячы́ гл. працякаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

przeciekać

незак. працякаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

працяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. працякаць — працячы (у 2, 3 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seep [si:p] v. працяка́ць, прасо́чвацца; праніка́ць, распаўсю́джвацца (пра чуткі, навіны і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)