Verbum

анлайнавы слоўнік

працо́ўны, -ая, -ае.

1. гл. праца.

2. Заснаваны на выкарыстоўванні працы.

Працоўнае выхаванне.

3. Які жыве заробкам ад сваёй працы.

Працоўныя класы грамадства.

4. Набыты працай.

Працоўныя даходы.

5. Які праходзіць у працы.

П. дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

працо́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	працо́ўны	працо́ўная	працо́ўнае	працо́ўныя
Р.	працо́ўнага	працо́ўнай працо́ўнае	працо́ўнага	працо́ўных
Д.	працо́ўнаму	працо́ўнай	працо́ўнаму	працо́ўным
В.	працо́ўны (неадуш.) працо́ўнага (адуш.)	працо́ўную	працо́ўнае	працо́ўныя (неадуш.) працо́ўных (адуш.)
Т.	працо́ўным	працо́ўнай працо́ўнаю	працо́ўным	працо́ўнымі
М.	працо́ўным	працо́ўнай	працо́ўным	працо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

працо́ўны

1. прил., в разн. знач. трудово́й;

~нае заканада́ўства — трудово́е законода́тельство;

~ная дысцыплі́на — трудова́я дисципли́на;

~ная кні́жка — трудова́я кни́жка;

2. прил. трудово́й, трудя́щийся;

~нае сяля́нства — трудово́е (трудя́щееся) крестья́нство;

3. в знач. сущ. трудя́щийся;

~ныя ўсяго́ све́ту — трудя́щиеся всего́ ми́ра;

○ ~ныя рэзе́рвы — трудовы́е резе́рвы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да працы (у 1, 2 знач.); звязаны з працай. Працоўныя навыкі. Працоўны стаж. Працоўная дысцыпліна. Працоўная кніжка. // Заснаваны на працы, на выкарыстанні працы. Працоўнае выхаванне. Працоўная школа, // Зароблены, здабыты працай, атрыманы за працу. Працоўныя даходы. Працоўная слава. // Запоўнены, заняты працай. Працоўнае жыццё. Працоўныя будні.

2. Які жыве сваёй працай. Працоўны народ. Працоўныя класы грамадства. Працоўнае сялянства. / у знач. наз. працо́ўны, ‑ага, м. Адпачынак працоўных. □ Неабходна было наблізіць мастацтва да жыцця працоўных Савецкай Беларусі, адлюстраваць тое новае, што прынёс вызваленаму народу вялікі Кастрычнік. Шматаў.

•••

Працоўны дзень гл. дзень.

Працоўныя рэзервы гл. рэзервы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працо́ўны

1. прым. Árbeits-, wérktätig, árbeitend; scháffend; erwórben, verdíent, erárbeitet (зароблены);

2. у знач. наз. м. Wérktätige (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пра́ца, -ы, ж.

1. Чалавечая дзейнасць, накіраваная на стварэнне пры дапамозе прылад вытворчасці матэрыяльных і духоўных каштоўнасцей, неабходных для жыцця людзей.

Фізічная п.

Разумовая п.

Людзі працы (працоўныя; высок.). Падзел працы.

Прылады працы.

2. Работа, занятак.

Цяжкая сялянская п.

Аплаціць за працу.

3. мн. -ы, прац. Вынік разумовай дзейнасці, твор.

Навуковая п.

Спіс друкаваных прац.

4. Тое, што і работа (у 3 знач.).

Хадзіць на працу.

|| прым. працо́ўны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Працоўная кніжка (дакумент аб працоўным стажы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папра́ўча-працо́ўны, -ая, -ае.

Прызначаны для выпраўлення працай, у працэсе працы.

Папраўча-працоўная калонія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Працоўны стаж 8/573

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

індывідуа́льна-працо́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	індывідуа́льна-працо́ўны	індывідуа́льна-працо́ўная	індывідуа́льна-працо́ўнае	індывідуа́льна-працо́ўныя
Р.	індывідуа́льна-працо́ўнага	індывідуа́льна-працо́ўнай індывідуа́льна-працо́ўнае	індывідуа́льна-працо́ўнага	індывідуа́льна-працо́ўных
Д.	індывідуа́льна-працо́ўнаму	індывідуа́льна-працо́ўнай	індывідуа́льна-працо́ўнаму	індывідуа́льна-працо́ўным
В.	індывідуа́льна-працо́ўны індывідуа́льна-працо́ўнага	індывідуа́льна-працо́ўную	індывідуа́льна-працо́ўнае	індывідуа́льна-працо́ўныя
Т.	індывідуа́льна-працо́ўным	індывідуа́льна-працо́ўнай індывідуа́льна-працо́ўнаю	індывідуа́льна-працо́ўным	індывідуа́льна-працо́ўнымі
М.	індывідуа́льна-працо́ўным	індывідуа́льна-працо́ўнай	індывідуа́льна-працо́ўным	індывідуа́льна-працо́ўных

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адукацы́йна-працо́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адукацы́йна-працо́ўны	адукацы́йна-працо́ўная	адукацы́йна-працо́ўнае	адукацы́йна-працо́ўныя
Р.	адукацы́йна-працо́ўнага	адукацы́йна-працо́ўнай адукацы́йна-працо́ўнае	адукацы́йна-працо́ўнага	адукацы́йна-працо́ўных
Д.	адукацы́йна-працо́ўнаму	адукацы́йна-працо́ўнай	адукацы́йна-працо́ўнаму	адукацы́йна-працо́ўным
В.	адукацы́йна-працо́ўны адукацы́йна-працо́ўнага	адукацы́йна-працо́ўную	адукацы́йна-працо́ўнае	адукацы́йна-працо́ўныя
Т.	адукацы́йна-працо́ўным	адукацы́йна-працо́ўнай адукацы́йна-працо́ўнаю	адукацы́йна-працо́ўным	адукацы́йна-працо́ўнымі
М.	адукацы́йна-працо́ўным	адукацы́йна-працо́ўнай	адукацы́йна-працо́ўным	адукацы́йна-працо́ўных

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)