прахва́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прахва́тваю прахва́тваем
2-я ас. прахва́тваеш прахва́тваеце
3-я ас. прахва́твае прахва́тваюць
Прошлы час
м. прахва́тваў прахва́твалі
ж. прахва́твала
н. прахва́твала
Дзеепрыслоўе
цяп. час прахва́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прахва́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прахваціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прахваці́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ціць; -а́чаны; зак., каго-што (разм.).

Тое, што і прахапіць.

|| незак. прахва́тваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прохва́тывать несов.

1. (пронизывать, пробирать) разг. прайма́ць, прабіра́ць;

2. (наносить глубокую, сквозную рану) прост. прайма́ць, прабіва́ць, праціна́ць;

3. безл. (о поносе), прост. прайма́ць;

4. перен. (критиковать), прост. прахо́пліваць, прахва́тваць, прабіра́ць; см. прохвати́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)