прахало́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прахало́дны прахало́дная прахало́днае прахало́дныя
Р. прахало́днага прахало́днай
прахало́днае		 прахало́днага прахало́дных
Д. прахало́днаму прахало́днай прахало́днаму прахало́дным
В. прахало́дны (неадуш.)
прахало́днага (адуш.)		 прахало́дную прахало́днае прахало́дныя (неадуш.)
прахало́дных (адуш.)
Т. прахало́дным прахало́днай
прахало́днаю		 прахало́дным прахало́днымі
М. прахало́дным прахало́днай прахало́дным прахало́дных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прахало́дны, ‑ая, ‑ае.

Умерана халодны, асвяжальны. І вецер б’е ў твар — прахалодны, чысты і духмяны, як віно. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прахало́дны кніжн.

1. kühl, frisch;

2. перан. (раўнадушны) kalt, ábweisend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kühl

a

1) халаднава́ты, прахало́дны

2) стры́маны, разва́жлівы

ein ~er Kopf — цвяро́зы [стры́маны] чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Золь 1 ’сырое, пранізлівае надвор’е’, дыял. зала́ (Касп.), заліна́ (Сл. паўн.-зах.). Укр. зола́ ’сыры халодны вецер’. Прасл. дыялектызмы zolь, zola, роднасныя ням. kühl ’прахалодны’, лац. gelū ’холад, мароз’. І.‑е. *gel(ǝ)‑ ’холад(на), замярзаць’. Трубачоў, Слав. языкозн., V, 179; Покарны, 1, 365–366. Аднак zolь можа тлумачыцца з *gʼ‑ а не з *g‑, таму трэба, відаць, рэканструяваць і.-е. корань, прыклады для якога даюцца ў Покарнага толькі з моў kentum, як *gʼel(ǝ)‑.

Золь 2 ’калоідная сістэма з дробных часціц у нейкім іншым асяроддзі’ (БРС, БелСЭ). Інтэрнацыяналізм на базе скарочанага лац. solutio ’раствор’. Пачатковае з‑ указвае на верагоднасць ням. пасрэдніцтва для рус. (як і польск.), адкуль у бел.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

letni

1. летні;

~e ubranie — летняе адзенне (вопратка);

czas letni — летні час;

~e mieszkanie — летняе жыллё; летнік; лецішча;

2. летні; прахалодны, халаднаваты;

~a woda — летняя вада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cool

[ku:l]

1.

adj.

1) прахало́дны, халаднава́ты, негара́чы

2) стры́маны; спако́йны, абыя́кавы

3) без энтузія́зму; хало́дны

cool reception — хало́днае прыня́цьце

4) inform. фа́йны

2.

n.

халадо́к -ка́ m.

3.

v.

1) ахало́джвацца, ахало́джваць; астуджа́цца, астуджа́ць

2) астыва́ць (пасьля́ ўзбу́ранасьці), супако́йвацца

3) зьнеахво́чваць, зьнеахво́чвацца

•

- cool colors

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)