прафо́рма, -ы, ж. (разм.).

Знешняя фармальнасць, выгляд.

Захаваць праформу.

Зрабіць што-н. для праформы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прафо́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прафо́рма
Р. прафо́рмы
Д. прафо́рме
В. прафо́рму
Т. прафо́рмай
прафо́рмаю
М. прафо́рме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прафо́рма ж. профо́рма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прафо́рма, ‑ы, ж.

Знешняя фармальнасць, выгляд. [Штрыпке:] — Яны працуюць толькі для праформы, у іх не відаць шчырага жадання наладзіць як след работу дэпо. Лынькоў.

[Ад лац. pro forma — для формы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праформа

т. 13, с. 30

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прафо́рма ж разм:

для прафо́рмы pro fórma, forméll; der Form wegen [hálber]; zum Schein;

про́стая прафо́рма réine Fórmsache

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прафо́рма

(лац. pro forma = для формы)

знешняя фармальнасць, выгляд, што-н. непатрэбнае, паказное (напр. гаварыць для праформы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прафо́рма

(лац. pro forma = для формы)

знешняя фармальнасць, выгляд; што-н. паказное (напр. гаварыць для праформы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

профо́рма разг. прафо́рма, -мы ж.;

для профо́рмы для прафо́рмы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лупок ’ракавіна бяззубкі (Anodonta mutabilis)’ (карэліц., Жыв. сл.). Да лупі́ць 1 ’аддзіраць’. Па ўтварэнню тое ж, што і польск. łupek ’сланец > праформа lupъkъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)