пратэ́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пратэ́з пратэ́зы
Р. пратэ́за пратэ́заў
Д. пратэ́зу пратэ́зам
В. пратэ́з пратэ́зы
Т. пратэ́зам пратэ́замі
М. пратэ́зе пратэ́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пратэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыстасаванне, вырабленае ў форме якой-н. часткі цела ўзамен страчанай прыроднай.

Зубныя пратэзы.

|| прым. пратэ́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратэ́з м. проте́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратэ́з, ‑а, м.

Штучная частка цела (рука, нага, зубы і інш.), зробленая ўзамен страчанай прыроднай. [Вадзім] падпісваў.. свой апошні зборнічак. Падпісваў левай рукой — на правай замест кісці быў пратэз. Мехаў.

[Ад грэч. próthesis — дадатак, прыбаўка, далучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэ́з м. мед. Prothése f -, -n;

зубны́ пратэ́з Záhnprothese f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пратэ́з

(фр. prothèse, ад гр. prothesis = дадатак, далучэнне)

прыстасаванне ў выглядзе якой-н. часткі цела для замены страчанай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Пратэ́з ’штучная частка цела, якая замяняе страчаную прыродную’ (ТСБМ). Праз рус. проте́з ’тс’ (польск. proteza) з франц. prothèse ’тс’, якое з грэч. πρόσθεσις ’далучэнне, прыбаўленне’ (Чарных, 2, 73; ЕСУМ, 4, 609).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вока пратэз 3/149; 8/562

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

проте́з пратэ́з, -за м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратэ́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пратэ́за пратэ́зы
Р. пратэ́зы пратэ́з
Д. пратэ́зе пратэ́зам
В. пратэ́зу пратэ́зы
Т. пратэ́зай
пратэ́заю		 пратэ́замі
М. пратэ́зе пратэ́зах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)