прато́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прато́нны прато́нная прато́ннае прато́нныя
Р. прато́ннага прато́ннай
прато́ннае
прато́ннага прато́нных
Д. прато́ннаму прато́ннай прато́ннаму прато́нным
В. прато́нны (неадуш.)
прато́ннага (адуш.)
прато́нную прато́ннае прато́нныя (неадуш.)
прато́нных (адуш.)
Т. прато́нным прато́ннай
прато́ннаю
прато́нным прато́ннымі
М. прато́нным прато́ннай прато́нным прато́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прато́нны прото́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прато́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Элементарная часцінка з дадатным зарадам, якая ўваходзіць у састаў усіх атамных ядраў.

|| прым. прато́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прато́н-прато́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прато́н-прато́нны прато́н-прато́нная прато́н-прато́ннае прато́н-прато́нныя
Р. прато́н-прато́ннага прато́н-прато́ннай
прато́н-прато́ннае
прато́н-прато́ннага прато́н-прато́нных
Д. прато́н-прато́ннаму прато́н-прато́ннай прато́н-прато́ннаму прато́н-прато́нным
В. прато́н-прато́нны (неадуш.)
прато́н-прато́ннага (адуш.)
прато́н-прато́нную прато́н-прато́ннае прато́н-прато́нныя (неадуш.)
прато́н-прато́нных (адуш.)
Т. прато́н-прато́нным прато́н-прато́ннай
прато́н-прато́ннаю
прато́н-прато́нным прато́н-прато́ннымі
М. прато́н-прато́нным прато́н-прато́ннай прато́н-прато́нным прато́н-прато́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пратонны сінхратрон

т. 13, с. 25

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прото́нный прато́нны;

прото́нная терапи́я мед. прато́нная тэрапі́я;

прото́нный синхротро́н физ. прато́нны сінхратро́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)