Verbum

анлайнавы слоўнік

прасо́чвацца гл. прасачыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасо́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасо́чвацца I несов., прям., перен. проса́чиваться; проника́ть; см. прасачы́цца

прасо́чвацца II несов., страд. просле́живаться; см. прасо́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасо́чвацца ¹, ‑аецца.

Незак. да прасачыцца.

прасо́чвацца ², ‑аецца; незак.

Зал. да прасочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасачы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́чыцца; зак.

1. Пра вадкасць: паступова пранікнуць праз што-н.

У лодку прасачылася вада.

2. Непрыкметна і паступова прабрацца куды-н.

Разведчыкі прасачыліся ў тыл ворага.

3. перан. Пранікнуць, распаўсюдзіцца куды-н.

Прасачыліся слухі.

|| незак. прасо́чвацца, -аецца.

|| наз. прасо́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

просле́живаться страд.

1. высо́чвацца, прасо́чвацца;

2. прасо́чвацца, назіра́цца; см. просле́живать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przesączać się

незак. прасочвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

infiltrate² [ˈɪnfɪltreɪt] v.

1. прасо́чвацца (пра ваду)

2. праніка́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прасо́чванне ¹, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасочвацца ¹ — прасачыцца.

прасо́чванне ², ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасочваць — прасачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

percolate [ˈpɜ:kəleɪt] v.

1. прасо́чвацца, праніка́ць скрозь; прахо́дзіць

2. распаўсю́джвацца, станаві́цца вядо́мым

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)