прасла́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прасцялю́ |
прасце́лем |
| 2-я ас. |
прасце́леш |
прасце́леце |
| 3-я ас. |
прасце́ле |
прасце́люць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прасла́ў |
прасла́лі |
| ж. |
прасла́ла |
| н. |
прасла́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прасцялі́ |
прасцялі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прасла́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прасла́ць сов., в разн. знач. простла́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прасла́ць, ‑сцялю, ‑сцелеш, ‑сцеле; зак., што.
Слаць некаторы час (гл. слаць 2). Праслаць лён цэлы дзень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прасціра́дла ’прасціна’, ’коўдра’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп.; слуц., Шн. 2; В. В., Сцяшк.), прасціра́дло, прасція́дла ’пакрывала’ (Сл. ПЗБ). З польск. prześcieradło, prześciradło ’тс’ (Кюнэ, Poln., 90), якія ўзводзяць да *prostrati, *prosterti ’разаслаць, праслаць’, што дае падставы для рэканструкцыі прасл. дыял. *prostiradlo, параўн. чэш. prostěradlo, в.-луж. přesćeradło, н.-луж. pśesćeradło (Банькоўскі, 2, 913).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)