прасава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прасу́ю прасу́ем
2-я ас. прасу́еш прасу́еце
3-я ас. прасу́е прасу́юць
Прошлы час
м. прасава́ў прасава́лі
ж. прасава́ла
н. прасава́ла
Загадны лад
2-я ас. прасу́й прасу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прасу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасава́ць², -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што.

Апрацоўваць пры дапамозе прэса, сціскаць.

П. сена.

|| зак. спрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны і адпрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.

|| наз. прасава́нне, -я, н. і прасо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасава́ць¹, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.

1. Гладзіць прасам.

П. сукенку.

2. перан. Націскаючы, праводзіць чым-н. па паверхні.

Танкі прасуюць акопы.

|| зак. вы́прасаваць, -сую, -суеш, -суе; -суй; -саваны (да 1 знач.), адпрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 1 знач.) і папрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 1 знач.).

|| наз. прасава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасава́ць несов. гла́дить, утю́жить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасава́ць ​1, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Гладзіць прасам. Соня тут жа ўзялася прасаваць бялізну ды рыхтавацца ў дарогу. Пальчэўскі.

прасава́ць ​2, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Апрацоўваць пры дапамозе прэса. Прасаваць бавоўну. Прасаваць драўніну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасава́ць​I (прасам) bügeln vt, plätten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прасава́ць​II (трымаць пад прэсам) préssen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прасава́ць

(польск. prasować, ням. pressen)

гладзіць адзенне і бялізну прасам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прасава́ць ’гладзіць прасам’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп.). З польск. prasować ’тс’ (Кюнэ, Poln., 89). Польскае слова узыходзіць да ням. pressen ’націскаць’ (гл. Фасмер, 3, 354), паводле Банькоўскага (2, 760), першапачаткова пра выцісканне алею, соку; друкаванне (1542 г.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прасаваць, гладзіць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)