прара́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Непасрэдны кіраўнік на будаўніцтве чаго-н.

|| прым. прара́бскі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прара́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прара́б прара́бы
Р. прара́ба прара́баў
Д. прара́бу прара́бам
В. прара́ба прара́баў
Т. прара́бам прара́бамі
М. прара́бе прара́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прара́б м. прора́б

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прара́б, ‑а, м.

Выканаўца работ; непасрэдны кіраўнік работ. Бацька працаваў прарабам па лесасплаву і лесанарыхтоўках і навучыў мяне любіць прыроду. Агняцвет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прара́б м. буд. Báuleiter m -s, -, Báuführer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Прара́б ’выканаўца работ, непасрэдны кіраўнік работ’ (ТСБМ). Запазычанне новага часу з рус. складанаскарочанага прораб ’производитель работ’ (Крукоўскі, Уплыў, 70).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

taskmaster [ˈtɑ:skˌmɑ:stə] n. брыгадзі́р; прара́б; нагля́дчык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прора́б (производи́тель рабо́т) прара́б, -ба м. (выкана́ўца рабо́т).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нераспара́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які не ўмее распарадзіцца, праявіць ініцыятыву, арганізаваць, наладзіць што‑н. Нераспарадчы прараб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хала́тнасць, ‑і, ж.

Нядобрасумленныя, нядбайныя адносіны да сваіх абавязкаў. Прараб Нядаўні абвінавачваецца ў халатнасці, парушэнні правы тэхнікі бяспекі, у выніку чаго загінуў чалавек. Дадзіёмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)