нераспара́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які не ўмее распарадзіцца, праявіць ініцыятыву, арганізаваць, наладзіць што‑н. Нераспарадчы прараб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)