прапі́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | прапі́ска | прапі́скі | 
		
			| Р. | прапі́скі | прапі́сак | 
		
			| Д. | прапі́сцы | прапі́скам | 
		
			| В. | прапі́ску | прапі́скі | 
		
			| Т. | прапі́скай прапі́скаю
 | прапі́скамі | 
		
			| М. | прапі́сцы | прапі́сках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
прапі́ска, -і, ДМ -пісцы, ж.
1. гл. прапісацца, прапісаць.
2. Рэгістрацыя месца жыхарства, а таксама адпаведная паметка ў пашпарце.
Атрымаць прапіску (таксама перан.: асталявацца, замацавацца; разм.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
прапі́ска ж. пропи́ска;
часо́вая п. — вре́менная пропи́ска;
лісткі́ для ~кі — листки́ для пропи́ски
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
прапі́ска, ‑і, ДМ прапісцы; Р мн. прапісак; ж.
Афіцыйная рэгістрацыя пражывання каго‑н. па пэўнаму адрасу, а таксама паметка ў дакуменце (пашпарце) аб гэтай рэгістрацыі. Часовая прапіска.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
прапі́ска ж Ánmeldung f -, -en; Ánmeldebescheinigung f -, -en;
ка́рткі для прапі́скі Ánmeldebogen pl, Ánmeldeformulare pl;
жыць без прапі́скі únangemeldet lében [wóhnen];
абавязко́вая прапі́ска Méldepflicht f -
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
прапіса́цца, -ішу́ся, -ішашся, -і́шацца; -ішы́ся; зак.
Аформіць афіцыйным запісам сваё пражыванне дзе-н.
|| незак. прапі́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. прапі́ска, -і, ДМ -пісцы, ж.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
прапіса́ць, -ішу́, -ішаш, -іша; -ішы́; -ісаны; зак.
1. каго-што. Аформіць афіцыйным запісам пражыванне каго-н. дзе-н.
П. кватаранта.
2. што. Назначыць (якое-н. лякарства або лячэнне) хвораму.
П. бром. П. пасцельны рэжым.
3. каго (што). Паведаміць у друку пра чые-н. недахопы, дрэнныя ўчынкі і пад. (разм.).
П. лайдака ў газеце.
4. Правесці пэўны час пішучы.
Цэлую ноч прапісаў.
|| незак. прапі́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прапі́сванне, -я, н. і прапі́ска, -і, ДМ -пісцы, ж. (да 1 знач.).
|| прым. прапі́сачны, -ая, -ае (спец.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
пропи́ска в разн. знач. прапі́ска, -кі ж.;
постоя́нная пропи́ска пастая́нная прапі́ска;
вре́менная пропи́ска часо́вая прапі́ска;
листки́ для пропи́ски лісткі́ для прапі́скі;
получи́ть пропи́ску атрыма́ць прапі́ску.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
zameldowanie
н.
1. заява; данясенне;
2. рэгістрацыя, прапіска
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.) 
meldunek, ~ku
meldun|ek
м.
1. рапарт; зводка;
2. паведамленне;
3. прапіска; рэгістрацыя
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)