Verbum

анлайнавы слоўнік

прапорцыі

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прапо́рцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	прапо́рцыя	прапо́рцыі
Р.	прапо́рцыі	прапо́рцый
Д.	прапо́рцыі	прапо́рцыям
В.	прапо́рцыю	прапо́рцыі
Т.	прапо́рцыяй прапо́рцыяю	прапо́рцыямі
М.	прапо́рцыі	прапо́рцыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыспрапо́рцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Неадпаведнасць паміж часткамі цэлага, адсутнасць прапорцыі.

Д. ў тэмпах развіцця розных галін народнай гаспадаркі.

|| прым. дыспрапарцыяна́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапо́рцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. У матэматыцы: роўнасць дзвюх адносін (у 2 знач.).

Арыфметычная п.

Геаметрычная п.

2. Пэўныя суадносіны частак паміж сабой.

Правільныя прапорцыі ў частках пабудовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саматало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае памеры і прапорцыі цела чалавека (рост, вагу і пад.).

[Ад грэч. soma, somatos — цела і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́хта, -ы, ДМ -хце, шыхт, ж. (спец.).

Сумесь матэрыялаў (руда, флюсы, кокс, вугаль і інш.), узятых у пэўнай прапорцыі, якую загружаюць у плавільныя печы для перапрацоўкі.

Закласці шыхту спецыяльнай сталі.

|| прым. шы́хтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

после́дующий насту́пны, дале́йшы;

после́дующие чле́ны пропо́рции мат. насту́пныя чле́ны прапо́рцыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

inverse [ɪnˈvɜ:s] adj. адваро́тны, супрацьле́глы;

in inverse proportion to smth. у адваро́тнай прапо́рцыі да чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прапарцыяна́льны, -ая, -ае.

1. У матэматыцы: які знаходзіцца ў адносінах прапарцыянальнасці (у 2 знач.).

Прапарцыянальныя велічыні.

2. Які знаходзіцца ў пэўных колькасных адносінах, адпаведнасці з чым-н.

Прапарцыянальнае прадстаўніцтва.

3. Які мае правільныя прапорцыі (у 2 знач.); суразмерны.

П. склад цела.

|| наз. прапарцыяна́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

proportional

[prəˈpɔrʃənəl]

adj.

прапарцы́йны

член прапо́рцыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)