прапая́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прапая́ю |
прапая́ем |
| 2-я ас. |
прапая́еш |
прапая́еце |
| 3-я ас. |
прапая́е |
прапая́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прапая́ў |
прапая́лі |
| ж. |
прапая́ла |
| н. |
прапая́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прапая́й |
прапая́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прапая́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прапая́ць сов., в разн. знач. пропая́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прапая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.
1. Добра запаяць, апрацаваць паяннем што‑н.
2. і без дап. Заняцца паяннем некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пропая́ть сов., техн.
1. прапая́ць, запая́ць, уст. пралітава́ць, залітава́ць;
2. (в течение какого-л. времени) прапая́ць, уст. пралітава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)