прапа́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прапа́рачны |
прапа́рачная |
прапа́рачнае |
прапа́рачныя |
| Р. |
прапа́рачнага |
прапа́рачнай
прапа́рачнае |
прапа́рачнага |
прапа́рачных |
| Д. |
прапа́рачнаму |
прапа́рачнай |
прапа́рачнаму |
прапа́рачным |
| В. |
прапа́рачны (неадуш.)
прапа́рачнага (адуш.) |
прапа́рачную |
прапа́рачнае |
прапа́рачныя (неадуш.)
прапа́рачных (адуш.) |
| Т. |
прапа́рачным |
прапа́рачнай
прапа́рачнаю |
прапа́рачным |
прапа́рачнымі |
| М. |
прапа́рачным |
прапа́рачнай |
прапа́рачным |
прапа́рачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прапа́рачны спец. пропа́рочный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прапа́рачны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які прызначаны, служыць для прапаркі. Прапарачныя камеры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.
Выпарыць (у 1 знач.) як належыць, апрацаваць парай.
П. драўніну.
|| незак. прапа́рваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прапа́рванне, -я, н. і прапа́рка, -і, ДМ -рцы, ж.
|| прым. прапа́рачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пропа́рочный спец. прапа́рачны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)