прамысло́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прамысло́васць
Р. прамысло́васці
Д. прамысло́васці
В. прамысло́васць
Т. прамысло́васцю
М. прамысло́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамысло́васць, -і, ж.

Галіна гаспадаркі — прадпрыемствы, перапрацоўчая сыравіна або нетры для распрацоўкі.

Здабываючая п.

Апрацоўчая п.

Хімічная п.

|| прым. прамысло́вы, -ая, -ае.

Прамысловыя тавары.

П. патэнцыял краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамысло́васць ж. промы́шленность;

машынабудаўні́чая п. — машинострои́тельная промы́шленность;

металаапрацо́ўчая п. — металлообраба́тывающая промы́шленность;

хімі́чная п. — хими́ческая промы́шленность;

тэксты́льная п. — тексти́льная промы́шленность;

металургі́чная п. — металлурги́ческая промы́шленность;

харчо́вая п. — пищева́я промы́шленность;

лясна́я п. — лесна́я промы́шленность;

сельскагаспада́рчая п. — сельскохозя́йственная промы́шленность;

аўтамабі́льная п. — автомоби́льная промы́шленность;

асно́ўныя галі́ны ~ці — основны́е о́трасли промы́шленности;

○ ця́жкая п. — тяжёлая промы́шленность;

лёгкая п. — лёгкая промы́шленность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамысло́васць, ‑і, ж.

1. Галіна матэрыяльнай вытворчасці, якая ахоплівае здабычу, перапрацоўку прыродных рэсурсаў і прадуктаў сельскай гаспадаркі, забяспечвае ўсе галіны эканомікі сродкамі вытворчасці, пастаўляе пераважную частку прадметаў спажывання. Здабываючая прамысловасць. Апрацоўчая прамысловасць.

2. з азначэннем. Сукупнасць прадпрыемстваў якой‑н. вытворчасці. Машынабудаўнічая прамысловасць. Авіяцыйная прамысловасць. Тэкстыльная прамысловасць. Хімічная прамысловасць.

•••

Лёгкая прамысловасць — галіна грамадскай вытворчасці, якая займаецца вырабам прадметаў шырокага спажывання.

Мясцовая прамысловасць — прамысловасць, якая працуе на сыравіне і паліве дадзенай мясцовасці і задавальняе патрэбы мясцовага насельніцтва.

Цяжкая прамысловасць — галіна грамадскай вытворчасці, якая займаецца вырабам сродкаў вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамысло́васць ж. Industríe f -, -n;

ця́жкая прамысло́васць Schwérindustrie f;

лёгкая прамысло́васць Léichtindustrie;

здабыва́ючая [здабыўна́я] прамысло́васць die (Róhstoffe) fördernde Industríe, Róhstoffgewinnungsindustrie f;

апрацо́ўчая прамысло́васць beárbeitende Industríe;

абаро́нная прамысло́васць Rüstungsindustrie f; Vertéidigungsindustrie f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Прамысловасць 3/308, 425; 5/91; 8/548—551; 11/162; 12/281—313, 682—683, 684—685, 686—687, 688—689, 690—691, 692—693

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

прамысловасць

т. 13, с. 6

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Прамысло́васць ’галіна матэрыяльнай вытворчасці’, ’сукупнасць прадпрыемстваў якой-небудзь вытворчасці’ (ТСБМ, Гарэц.). Дэрыват з суф. ‑асць ад прыметніка промыславы < польск. przemysłowy ’тс’, на што ўказвае націск. Калька рус. промышленность. Далей гл. промысел.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прамысловасць, індустрыя

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Абутковая прамысловасць, гл. Гарбарна-абутковая прамысловасць

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)