прама́хвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прама́хваюся прама́хваемся
2-я ас. прама́хваешся прама́хваецеся
3-я ас. прама́хваецца прама́хваюцца
Прошлы час
м. прама́хваўся прама́хваліся
ж. прама́хвалася
н. прама́хвалася
Загадны лад
2-я ас. прама́хвайся прама́хвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прама́хваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прама́хвацца несов.

1. (не попадать в цель) прома́хиваться;

2. перен. (делать ошибки, промахи) прома́хиваться, плоша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прама́хвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да прамахнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамахну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ніся; зак.

1. Не трапіць у цэль, даць промах.

2. перан. Памыліцца, схібіць (разм.).

|| незак. прама́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прама́хвацца, прамахну́цца разм.

1. vorbéischießen* аддз. vi, das Ziel verféhlen;

2. перан. разм. éinen Féhler máchen, éinen Féhlgriff tun*, éinen Bock schíeßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прома́хиваться несов.

1. прама́хвацца;

2. перен., разг. дава́ць ма́ху, прама́хвацца; (ошибаться) памыля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прама́хваць

‘прамахвацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прама́хваю прама́хваем
2-я ас. прама́хваеш прама́хваеце
3-я ас. прама́хвае прама́хваюць
Прошлы час
м. прама́хваў прама́хвалі
ж. прама́хвала
н. прама́хвала
Загадны лад
2-я ас. прама́хвай прама́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прама́хваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

chybiać

незак.

1. прамахвацца; хібіць;

2. памыляцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пракіда́ць ’кідаць праз што-небудзь; не пападаць, прамахвацца; прапускаць’ (ТСБМ), пракіда́цца, пракідваць, пракідаваць ’запраўляць ежу чым-небудзь’ (брасл., Сл. ПЗБ), пракінуць ’заправіць, засмачыць’ (мядз., Сл. ПЗБ), пракіняны (аб ежы) ’запраўлены’ (паст., в.-дзв., Сл. ПЗБ), пракі́нуты ’тс’ (івян., даўг., Сл. ПЗБ), пракіда́цца ’трапляцца’, ’прачынацца’ (ТС), про́кідзь ’заправа’ (Сл. ПЗБ). Параўн. укр. прокида́тися ’трапляцца; прачынацца’. Да кідаць (гл.). У значэнні ’запраўляць ежу’ калька літ. pramèsti ’пракідваць; запраўляць, прыпраўляць (ежу)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)