пракідкі́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пракідкі́ пракідка́я пракідко́е пракідкі́я
Р. пракідко́га пракідко́й
пракідко́е		 пракідко́га пракідкі́х
Д. пракідко́му пракідко́й пракідко́му пракідкі́м
В. пракідкі́ (неадуш.)
пракідко́га (адуш.)		 пракідку́ю пракідко́е пракідкі́я (неадуш.)
пракідкі́х (адуш.)
Т. пракідкі́м пракідко́й
пракідко́ю		 пракідкі́м пракідкі́мі
М. пракідкі́м пракідко́й пракідкі́м пракідкі́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракідкі́ разг. изворо́тливый, проны́рливый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракідкі́, ‑ая, ‑ое.

Абл. Які знаходзіць выхад з цяжкіх абставін; знаходлівы, пранырлівы, прабіўны. Хто як здолее, той так і жыве. Спрытны і пракідкі — асабліва калі яшчэ і пашанцуе, — забагацее. Кудраўцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пракідкі́ ’які знаходзіць выхад з цяжкіх абставін; знаходлівы, пранырлівы, прабіўны’ (ТСБМ). Гл. кідкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

изворо́тливый выкру́тлівы; (ловкий) спры́тны, спра́ўны; пракі́дкі; (увёртливый) вёрткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gibki

1. гібкі, гнуткі; эластычны;

2. перан. спрытны, выкрутлівы, пракідкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wéndig

a

1) руха́вы, паваро́тлівы

2) спры́тны, выкру́тлівы, пракідкі́

3) мане́ўраны (тс. перан.)

ein ~es Pferd — до́бра аб’е́зджаны конь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)