пракульга́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракульга́ю пракульга́ем
2-я ас. пракульга́еш пракульга́еце
3-я ас. пракульга́е пракульга́юць
Прошлы час
м. пракульга́ў пракульга́лі
ж. пракульга́ла
н. пракульга́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пракульга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракульга́ць сов.

1. (нек-рое время) прохрома́ть;

2. (пройти, хромая) проковыля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракульга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Прайсці кульгаючы. Цераз вуліцу пракульгаў Каліткаў Валадым. Вітка. Атаманавіч пракульгаў да стала, на сваё даўнейшае месца. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракульга́ць гл. кульгаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адкульга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Кульгаючы, адысці ўбок.

2. Пракульгаць пэўны тэрмін. Цэлы год адкульгаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашкандыба́ць

пракульгаць пэўны час або пэўную адлегласць (кіламетр) і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прашкандыба́ю прашкандыба́ем
2-я ас. прашкандыба́еш прашкандыба́еце
3-я ас. прашкандыба́е прашкандыба́юць
Прошлы час
м. прашкандыба́ў прашкандыба́лі
ж. прашкандыба́ла
н. прашкандыба́ла
Загадны лад
2-я ас. прашкандыба́й прашкандыба́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прашкандыба́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)