прако́латы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прако́латы прако́латая прако́латае прако́латыя
Р. прако́латага прако́латай
прако́латае		 прако́латага прако́латых
Д. прако́латаму прако́латай прако́латаму прако́латым
В. прако́латы (неадуш.)
прако́латага (адуш.)		 прако́латую прако́латае прако́латыя (неадуш.)
прако́латых (адуш.)
Т. прако́латым прако́латай
прако́латаю		 прако́латым прако́латымі
М. прако́латым прако́латай прако́латым прако́латых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прако́латы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прако́латы прако́латая прако́латае прако́латыя
Р. прако́латага прако́латай
прако́латае		 прако́латага прако́латых
Д. прако́латаму прако́латай прако́латаму прако́латым
В. прако́латы (неадуш.)
прако́латага (адуш.)		 прако́латую прако́латае прако́латыя (неадуш.)
прако́латых (адуш.)
Т. прако́латым прако́латай
прако́латаю		 прако́латым прако́латымі
М. прако́латым прако́латай прако́латым прако́латых

Кароткая форма: прако́лата.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прако́латы

1. проко́лотый; пронзённый;

2. разг. пробо́данный;

1, 2 см. пракало́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прако́латы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пракалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́ткнутый праткну́ты, прако́латы, прабі́ты; праця́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проко́лотый прако́латы, мног. папрако́лваны; см. проколо́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stuck​1 [stʌk] adj.

1. загра́злы, загру́злы;

Help! I’m stuck in the mud! Ратуйце! Я загруз!

2. прако́латы

♦

scream like a stuck pig вішча́ць як рэ́заны парсю́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пронзённый

1. праніза́ны, праця́ты, прако́латы, мног. папрако́лваны, прабі́ты, мног. папрабіва́ны;

2. праніза́ны; праня́ты, праця́ты, ахо́плены, ура́жаны; см. пронзи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прони́занный

1. праніза́ны, пралыга́ны, праця́гнуты;

2. праніза́ны, пралыга́ны;

3. прабі́ты, праня́ты, прако́латы, праця́ты;

4. праня́ты, праніза́ны; см. прониза́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракало́ць, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак.

1. што. Праткнуць наскрозь, навылет чым‑н. вострым, колючым. Мех быў праколаты ля завязкі як нажом: пракалолі, мусіць, немцы, калі выскачылі былі з сосніку. Пташнікаў. Вастраверхія елкі імкнуліся ўгару, нібы хацелі пракалоць блакітнае неба. Чарнышэвіч. // Колючы, пранікнуць куды‑н. або даць выйсце чаму‑н. Пракалоць пухір. // Утварыць (адтуліну) пры дапамозе чаго‑н. вострага, колючага. Хітры Зорах .. непрыкметна пракалоў сцізорыкам дзірку ў мяшку. Бядуля.

2. каго. Раніць каго‑н. колючай зброяй. Пракалоць штыком. □ Як толькі машыніст узяўся за рэгулятар і павярнуў, яго навылёт пракалоў клінок дзянікінца. Барашка. // што. Параніць, зрабіўшы пракол. [Палотны] рассцілалі на росным лузе ці на атаве, і па доўгай палатнянай дарожцы можна было бегчы ва ўвесь дух, не баючыся пракалоць аб іржэўнік ногі. Навуменка.

3. перан.; каго-што. Пранікнуць, прайсці наскрозь; пранізаць. На твары калючая ўсмешка, так і праколе, здаецца, навылет і Зэнку і гаспадара. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)