пракламава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак., што (кніжн.).

Урачыста аб’явіць (аб’яўляць), абвясціць (абвяшчаць).

|| наз. пракламава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракламава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пракламу́ю пракламу́ем
2-я ас. пракламу́еш пракламу́еце
3-я ас. пракламу́е пракламу́юць
Прошлы час
м. пракламава́ў пракламава́лі
ж. пракламава́ла
н. пракламава́ла
Загадны лад
2-я ас. пракламу́й пракламу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пракламу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракламава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракламу́ю пракламу́ем
2-я ас. пракламу́еш пракламу́еце
3-я ас. пракламу́е пракламу́юць
Прошлы час
м. пракламава́ў пракламава́лі
ж. пракламава́ла
н. пракламава́ла
Загадны лад
2-я ас. пракламу́й пракламу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пракламава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракламава́ць сов. и несов. проклами́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракламава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак.

Кніжн. Абвясціць (абвяшчаць), аб’явіць (аб’яўляць). Пракламаваць канстытуцыя).

[Ад лац. proclamare — абвяшчаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракламава́ць proklamíeren vt, öffentlich bekánnt máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пракламава́ць

(лац. proclamare)

абвяшчаць, аб’яўляць пэўныя палітычныя ці іншыя погляды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Пракламава́ць ’абвесціць (абвяшчаць), аб’явіць (аб’яўляць)’ (ТСБМ). З польск. proklamować ’тс’, якое у сваю чаргу ўзыходзіць да лац. proclamare < clamare ’зваць, клікаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пракламава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пракламаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проклами́ровать сов. и несов., книжн. пракламава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)