празо́рца, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -аў.

Чалавек, надзелены здольнасцю яснабачання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

празо́рца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. празо́рца празо́рцы
Р. празо́рцы празо́рцаў
Д. празо́рцу празо́рцам
В. празо́рцу празо́рцаў
Т. празо́рцам празо́рцамі
М. празо́рцу празо́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

празо́рца м. и ж. (о мужчине) яснови́дец, яснови́дящий; (о женщине) яснови́дица, яснови́дящая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

празо́рца, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Чалавек, надзелены здольнасцю яснабачання. [Маці] ведала, што гэтак усё і будзе. Словам — яна — празорца. Масарэнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

празо́рца м, ж Héllseher m -s, -, Prophét m -en, -en, Héllseherin f -, -nen (жанчына)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

яснови́дец празо́рлівы, -вага м., празо́рца, -цы м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самна́мбул, ‑а, м. і самна́мбула, ‑ы, м. і ж.

1. Хваравіты на самнамбулізм; лунацік.

2. Тое, што і празорца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

празарлі́вец м гл празорца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

яснови́дица, яснови́дящая сущ. празо́рлівая, -вай ж., празо́рца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jasnowidz

м. празорца, празорлівы чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)