празва́ць, -заву́, -заве́ш, -заве́; -завём, -завяце́, -заву́ць; -заві; -зва́ны; зак., каго-што.

Даць мянушку.

Яго празвалі катом.

|| незак. празыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

празва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. празаву́ празавё́м
2-я ас. празаве́ш празавяце́
3-я ас. празаве́ празаву́ць
Прошлы час
м. празва́ў празва́лі
ж. празва́ла
н. празва́ла
Загадны лад
2-я ас. празаві́ празаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час празва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

празва́ць сов. (дать прозвище) прозва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

празва́ць, ‑заву, ‑завеш, ‑заве; ‑завём, ‑завяце; зак., каго-што.

Даць мянушку. Сын быў рыжы, і яго яшчэ малым празвалі Рыжы Пятрук. Карпюк. У Малінаўцы.. [Юзіка] за высокі рост, сілу і грубы голас празвалі Громам. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

празва́ць разм. (be)nénnen* vt; éinen Spítznamen gében* (каго-н. D), éinen Námen ánhängen (каго-н. D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

празыва́ць гл. празваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

празыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да празваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

празва́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад празваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прозва́ть сов. (дать прозвище) празва́ць, даць мяну́шку (каму);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przezwać

зак. празваць; даць мянушку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)