прадпіса́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прадпіса́нне прадпіса́нні
Р. прадпіса́ння прадпіса́нняў
Д. прадпіса́нню прадпіса́нням
В. прадпіса́нне прадпіса́нні
Т. прадпіса́ннем прадпіса́ннямі
М. прадпіса́нні прадпіса́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадпіса́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Пісьмовае распараджэнне, загад (афіц.).

Тэрміновае п.

2. Указанне захоўваць што-н. (кніжн.).

П. ўрача.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадпіса́нне ср., в разн. знач. предписа́ние;

п. вы́ехаць — предписа́ние вы́ехаць;

п. ўрача́ — предписа́ние врача́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадпіса́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадпісаць.

2. Уст. Пісьмовае распараджэнне, загад. Тым, хто атрымаў прадпісанне на мабілізацыю, ужо не ў галаве была работа. Сабаленка.

3. Указанне, настаўленне. Прадпісанне ўрача.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадпіса́нне н. Vrschrift f -, -en, nordnung f -, -en, Verrdnung f -, -en;

сакрэ́тнае прадпіса́нне Gehimbefehl m -s, -e;

выко́нваць прадпіса́нні ўрача die ärztlichen Vrschriften beflgen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

назначэ́нне, -я, н.

1. гл. назначыць.

2. Тое, што і прызначэнне.

3. Прадпісанне ўрача.

Запісаць у картку н. хвораму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

предписа́ние ср.

1. (приказ) зага́д, -ду м., прадпіса́нне, -ння ср.;

2. (врача) прадпіса́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́паведзь, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Выслоўе, якое змяшчае рэлігійна-маральнае прадпісанне.

Евангельская з.

2. Правіла, палажэнне, якое служыць кіруючым указаннем для каго-, чаго-н. (высок.).

Першая з. (самае непарушнае правіла).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мабілізацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мабілізацыі (у 1, 2 знач.). Мабілізацыйная гатоўнасць. Мабілізацыйны план. Мабілізацыйнае прадпісанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

injunction [ɪnˈdʒʌŋkʃn] n.

1. fml зага́д, прадпіса́нне

2. law (against) судо́вая забаро́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)