прадпіса́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прадпіса́нне |
прадпіса́нні |
| Р. |
прадпіса́ння |
прадпіса́нняў |
| Д. |
прадпіса́нню |
прадпіса́нням |
| В. |
прадпіса́нне |
прадпіса́нні |
| Т. |
прадпіса́ннем |
прадпіса́ннямі |
| М. |
прадпіса́нні |
прадпіса́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прадпіса́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
1. Пісьмовае распараджэнне, загад (афіц.).
Тэрміновае п.
2. Указанне захоўваць што-н. (кніжн.).
П. ўрача.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прадпіса́нне ср., в разн. знач. предписа́ние;
п. вы́ехаць — предписа́ние вы́ехаць;
п. ўрача́ — предписа́ние врача́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прадпіса́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадпісаць.
2. Уст. Пісьмовае распараджэнне, загад. Тым, хто атрымаў прадпісанне на мабілізацыю, ужо не ў галаве была работа. Сабаленка.
3. Указанне, настаўленне. Прадпісанне ўрача.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадпіса́нне н. Vórschrift f -, -en, Ánordnung f -, -en, Verórdnung f -, -en;
сакрэ́тнае прадпіса́нне Gehéimbefehl m -s, -e;
выко́нваць прадпіса́нні ўрача die ärztlichen Vórschriften befólgen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
назначэ́нне, -я, н.
1. гл. назначыць.
2. Тое, што і прызначэнне.
3. Прадпісанне ўрача.
Запісаць у картку н. хвораму.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
предписа́ние ср.
1. (приказ) зага́д, -ду м., прадпіса́нне, -ння ср.;
2. (врача) прадпіса́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
за́паведзь, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. Выслоўе, якое змяшчае рэлігійна-маральнае прадпісанне.
Евангельская з.
2. Правіла, палажэнне, якое служыць кіруючым указаннем для каго-, чаго-н. (высок.).
Першая з. (самае непарушнае правіла).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мабілізацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да мабілізацыі (у 1, 2 знач.). Мабілізацыйная гатоўнасць. Мабілізацыйны план. Мабілізацыйнае прадпісанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
injunction [ɪnˈdʒʌŋkʃn] n.
1. fml зага́д, прадпіса́нне
2. law (against) судо́вая забаро́на
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)