прадо́ўжыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

Падоўжыцца, працягнуцца.

Яго жыццё прадоўжыцца ў дзецях і ўнуках.

|| незак. прадаўжа́цца, -а́ецца.

|| наз. прадаўжэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадо́ўжыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прадо́ўжыцца прадо́ўжацца
Прошлы час
м. прадо́ўжыўся прадо́ўжыліся
ж. прадо́ўжылася
н. прадо́ўжылася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадо́ўжыцца сов., в разн. знач. продо́лжиться; продли́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадо́ўжыцца, ‑жыцца; зак.

Падоўжыцца, павялічыцца; працягнуцца. [Івану Макаравічу] лягчэй, чым многім іншым: яго жыццё прадоўжыцца ў сынах, ва ўнуках, у дубах, у лесе, што пасаджаны яго рукамі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадо́ўжыцца разм. dáuern vi, fórtdauern vi; ándauern vi; sich hínziehen*; sich in die Länge zíehen* (зацягнуцца);

страйк прадо́ўжыцца яшчэ́ ты́дзень der Stréik wird noch éine Wóche dáuern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прадаўжа́цца гл. прадоўжыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

продли́ться працягну́цца, прадо́ўжыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадаўжа́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прадоўжыцца.

2. Зал. да прадаўжаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадо́ўжвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прадоўжыцца.

2. Зал. да прадоўжваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадо́ўжванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадоўжваць — прадоўжыць і прадоўжвацца — прадоўжыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)