прадве́сце, -я, мн. -і, -яў, н. (кніжн.).

З’ява, прымета, якая прадвяшчае што-н.

П. навальніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадве́сце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прадве́сце прадве́сці
Р. прадве́сця прадве́сцяў
Д. прадве́сцю прадве́сцям
В. прадве́сце прадве́сці
Т. прадве́сцем прадве́сцямі
М. прадве́сці прадве́сцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадве́сце ср. предве́стие; предзнаменова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадве́сце, ‑я, н.

З’ява, прыкмета, якая прадвяшчае наступленне чаго‑н. Над горадам навісла навальнічная хмара. Ад яе павявала ўжо свежасцю і прадвесцем нечага трывожнага. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадве́сце н. Vórzeichen n -s, -, Vórbote m -n, -n, Ómen n -s, Ómina;

до́брае прадве́сце ein gutes Vórzeichen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Прадве́сце ’прыкметы наступлення чаго-небудзь новага’ (ТСБМ). З рус. (ц.-слав.) предве́стие ’тс’, утворанага па прыкладу изве́стие з прыстаўкі пред‑ і ‑вестие. Да ведаць, вестка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

предве́стие прадве́сце, -ця ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

augury [ˈɔ:gjʊri] n. lit. прадказа́нне; прадве́сце; прыкме́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Vórbedeutung

f -, -en прадве́сце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

prognostyk

м.

1. прагноз; прадказанне;

2. прадвесце; прымета;

dobry prognostyk — добрае прадвесце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)