прагі́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і прагіб (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прагі́н прагі́ны
Р. прагі́ну прагі́наў
Д. прагі́ну прагі́нам
В. прагі́н прагі́ны
Т. прагі́нам прагі́намі
М. прагі́не прагі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прагі́н, -ну м., см. прагі́б

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагі́н, ‑у, м.

Тое, што і прагіб (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прагін (у геалогіі) 8/466, 530; 10/477

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

прагін

т. 12, с. 531

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прагі́б м., прагі́н м. Dúrchbiegung f -, -en, Dúrchhang m -(e)s, -hänge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Геасінклінальны прагін 8/530

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Платформавы прагін 8/530

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Краявы прагін 8/530

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)