Verbum

анлайнавы слоўнік

прагі́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прагі́б, -у, м.

1. гл. прагнуцца, прагнуць.

2. мн. -ы, -аў. Прагнутае месца.

Трэшчына ў прагібе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагі́б, -бу м., в разн. знач. проги́б;

не дапусці́ць ~бу бэ́лек — не допусти́ть проги́ба ба́лок;

трэ́шчына ў ~бе — тре́щина в проги́бе

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагі́б, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прагібаць — прагнуць.

2. Прагнутае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагі́б м, прагі́н м Dúrchbiegung f -, -en, Dúrchhang m -(e)s, -hänge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прагну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не́цца; зак.

Пад уздзеяннем цяжару атрымаць выгіб.

Столь прагнулася.

|| незак. прагіна́цца, -а́ецца і прагіба́цца, -а́ецца.

|| наз. прагі́б, -у, м., прагіна́нне, -я, н. і прагіба́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; -ну́ты; зак., што.

Сілай цяжару зрабіць выгіб у чым-н.

П. металічны прут.

|| незак. прагіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прагіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прагі́б, -у, м., прагіна́нне, -я, н. і прагіба́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагі́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і прагіб (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагі́н, -ну м., см. прагі́б

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sag¹ [sæg] n. прагі́б, правіса́нне; асяда́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)