прагаво́рваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прагаво́рваю прагаво́рваем
2-я ас. прагаво́рваеш прагаво́рваеце
3-я ас. прагаво́рвае прагаво́рваюць
Прошлы час
м. прагаво́рваў прагаво́рвалі
ж. прагаво́рвала
н. прагаво́рвала
Загадны лад
2-я ас. прагаво́рвай прагаво́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прагаво́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прагаво́рваць несов. прогова́ривать, произноси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прагаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагавары́ць, -ару́, -о́рыш, -о́рыць; -о́раны; зак.

1. што і без дап. Прамовіць, сказаць.

Не прагаварыў ні слова.

2. Правесці некаторы час у размове.

П. увесь вечар.

|| незак. прагаво́рваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагаварыць, прагаво́рваць (вымавіць) ságen vt; réden vt; áussprechen * vt;

2. разм. (некаторы час) sich (éine Zeit lang) unterhálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прогова́ривать несов. прагаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагава́рваць несов., см. прагаво́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагаво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прагаворваць — прагаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)