прагавары́ць, -ару́, -о́рыш, -о́рыць; -о́раны; зак.

1. што і без дап. Прамовіць, сказаць.

Не прагаварыў ні слова.

2. Правесці некаторы час у размове.

П. увесь вечар.

|| незак. прагаво́рваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)