пра́віцца, пра́ўлюся, пра́вішся, пра́віцца; незак.
1. Папраўляцца, ачуньваць (пасля хваробы); паўнець (разм.).
Хворы пачаў п. П. на добрых харчах.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рабіцца лепшым.
Надвор’е пачало п.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адбывацца, служыцца.
Правіцца абедня.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пра́віцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
пра́віцца |
пра́вяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пра́віўся |
пра́віліся |
| ж. |
пра́вілася |
| н. |
пра́вілася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пра́віцца несов.
1. разг. поправля́ться, выздора́вливать;
ён пача́ў п. на другі́м ты́дні — он на́чал поправля́ться (выздора́вливать) на второ́й неде́ле;
2. разг., см. папраўля́цца 3;
3. страд. чини́ться, починя́ться; исправля́ться, поправля́ться; пра́виться; выправля́ться; служи́ться, отправля́ться; см. пра́віць 2-5
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пра́віцца, праўлюся, правішся, правіцца; незак.
1. Разм. Папраўляцца, ачуньваць (пасля хваробы); зажываць. Пасля таго мне пішуць праз нядзелю, што бацька правіцца... (Хоць моцна аслабеў, але ачуньвае.) Трус. Доктар сказаў, што нага пачне правіцца, як толькі дастануць кулю. Чорны. // Рабіцца тлустым, поўным. Далей на захад, дзе пяскі, жоўтымі свечкамі кветак стракаціць зялёны, сакавіты лубін, пасля якога добра родзіць жыта і — ад сіласу — правяцца каровы. Брыль.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рабіцца лепшым, паляпшацца. Радуючыся, што надвор’е правіцца, Алена праверыла, ці ўсе прыйшлі. Мележ.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адпраўляцца, служыцца (пра набажэнства). У касцёле ўсё яшчэ свяціліся вокны, яшчэ правілася імша і маліліся паны. Пестрак.
4. Зал. да правіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пра́віцца ’ачуньваць пасля хваробы’ (Шат., Мат. Гом.), ’упраўляцца з работай’ (Сл. ПЗБ, лях.), ’сыцець, гладчэць’ (ТС), ’спраўджвацца’ (Ян.). Да правіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́правіцца², -праўлюся, -правішся, -правіцца; зак.
Накіравацца, адправіцца куды-н.
Куды вы выправіліся?
|| незак. выпраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
распра́віцца², 1 і 2 ас. не ўжыв., -пра́віцца; зак.
Разгладзіцца, зрабіцца роўным; выпраміцца.
Складкі на спадніцы расправіліся.
|| незак. распраўля́цца, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́правіцца¹, -праўлюся, -правішся, -правіцца; зак.
1. Стаць прамым, выпраміцца.
2. Пазбавіўшыся ад недахопаў, стаць лепшым.
Характар выправіўся.
|| незак. выпраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
починя́ться страд. папраўля́цца, пра́віцца; рамантава́цца; ла́тацца, ла́піцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перапра́віцца, ‑праўлюся, ‑правішся, ‑правіцца; зак.
Пераехаць, перайсці цераз якое‑н. цяжкае, небяспечнае для праходу месца. Пераправіцца цераз раку на плытах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)