правіні́цца, -ню́ся, -ні́шся, -ні́цца; -німся, -ніце́ся, -ня́цца; зак., у чым або чым перад кім.

Учыніць якую-н. правіннасць, стаць вінаватым.

П. перад бацькамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правіні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. правіню́ся правіні́мся
2-я ас. правіні́шся правініце́ся
3-я ас. правіні́цца правіня́цца
Прошлы час
м. правіні́ўся правіні́ліся
ж. правіні́лася
н. правіні́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час правіні́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

правіні́цца сов. провини́ться;

п. пе́рад кім-не́будзь — провини́ться пе́ред ке́м-л.;

п. ў чым-не́будзь — провини́ться в чём-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правіні́цца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Зрабіць, учыніць якую‑н. правіннасць. Якраз у той дзень, як нам трэба было выпускаць чарговы нумар газеты, Люся правінілася. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правінава́ціцца, правіні́цца sich (D) zuschúlden [zu Schúlden] kómmen lássen*; sich vergéhen*;

правінава́ціцца пе́рад кім-н. sich (D) j-m gégenüber etw. (A) zu Schúlden kómmen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

правінава́ціцца, -ва́чуся, -ва́цішся, -ва́ціцца; зак., у чым або чым перад кім.

Тое, што і правініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праві́наваціцца сов., см. правіні́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

провини́ться сов. правіні́цца; правінава́ціцца;

провини́ться пе́ред ке́м-л. правіні́цца (правінава́ціцца) пе́рад кім-не́будзь;

провини́ться в чём-л. правіні́цца (правінава́ціцца) у чым-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

transgression [trænzˈgreʃn] n. праві́ннасць, парушэ́нне (закона);

commit a grave transgression ця́жка правіні́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przewinić

зак. правініцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)