правучы́цца, -учу́ся, -ўчышся, -ўчыцца; зак.

Правесці які-н. час за вучэннем.

Правучыўся шэсць гадоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правучы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. правучу́ся праву́чымся
2-я ас. праву́чышся праву́чыцеся
3-я ас. праву́чыцца праву́чацца
Прошлы час
м. правучы́ўся правучы́ліся
ж. правучы́лася
н. правучы́лася
Загадны лад
2-я ас. правучы́ся правучы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час правучы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

правучы́цца сов. (пробыть в ученье) проучи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правучы́цца, ‑вучуся, ‑вучышся, ‑вучыцца; зак.

Правесці некаторы час за вучэннем. Падросшы, Алік пайшоў у музычную школу, няблага правучыўся там два гады, але потым кінуў. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проучи́ться правучы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недавучы́цца, ‑вучуся, ‑вучышся, ‑вучыцца; зак.

Правучыцца менш, чым трэба, не закончыць адукацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праву́чвацца несов. (пробывать в ученье) проу́чиваться; см. правучы́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

давучы́цца, -вучу́ся, -ву́чышся, -ву́чыцца; зак.

1. Завяршыць сваю адукацыю, закончыць навучанне чаму-н.

Вайна не дазволіла д.

2. да чаго. Правучыцца да якога-н. тэрміну.

Д. да восьмага класа.

3. да чаго. Працяглай вучобай давесці сябе да якіх-н. непрыемных вынікаў (разм.).

Давучыцца да прытуплення зроку.

|| незак. даву́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

давучы́цца, ‑вучуся, ‑вучышся, ‑вучыцца; зак.

1. Завяршыць сваю адукацыю, дакончыць навучанне чаму‑н. Давучыцца на курсах.

2. Правучыцца да якога‑н. тэрміну, класа, курса і пад. Давучыцца да лета. Давучыцца да трэцяга курса.

3. Разм. Працяглай вучобай давесці сябе да непрыемных вынікаў. Давучыўся да таго, што страціў зрок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давучы́цца

1. (закончыць вучобу) áuslernen vt; die Áusbildung ábschließen*;

2. (правучыцца да пэўнага тэрміну);

давучы́цца да ле́та (noch) bis zum Sómmer lernen [studíeren, in Áusbildung sein]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)