право́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

1. гл. правесці.

2. што. Быць правадніком² (у 1 знач.) чаго-н.

Метал добра праводзіць электрычнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

право́дзіць несов.

1. в разн. знач. проводи́ть; (совершать — ещё) производи́ть;

2. (прощаясь, идти вместе) провожа́ть;

1, 2 см. праве́сці;

3. (лошадь) прова́живать, проха́живать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

право́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.

Незак. да правесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

право́дзіць​I гл правесці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

право́дзіць​II

1. (суправаджаць) begléiten vt;

право́дзіць вачы́ма каго-н j-m mit den Blícken [Áugen] fólgen; j-m náchsehen*;

2. (чалавека, які ад’язджае) begléiten vt, geléiten vt; das Geléit gében* (каго-н D) (высок); verábschieden vt (дэлегацыю на вакзале і г. д.);

право́дзіць на вакза́л zum Báhnhof begléiten, zur Bahn bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

праве́сці, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́, -ло́; -вядзі; -ве́дзены; зак.

1. каго-што. Памагчы прайсці куды-н., праз што-н.

П. атрад цераз балота. П. праз агароды.

2. што. Вызначыць, прачарціць.

П. граніцу.

3. чым па чым. Зрабіць рух чым-н. прыціснутым да паверхні.

П. рукой па валасах.

4. што. Пракладваючы, збудаваць, устанавіць.

П. канал.

П. тэлефон.

5. каго (што). Развітваючыся, прайсці разам з кім-н. да якога-н. месца.

П. сястру на вакзал.

6. каго (што). Адправіць куды-н.

П. сына ў армію.

Дзяжурны па станцыі правёў апошні поезд.

7. каго-што. Паглядзець услед таму, хто або што аддаляецца.

П. каго-н. вачамі.

8. што. Дамагчыся ажыццяўлення чаго-н., увасобіць.

П. ідэю ў жыццё.

9. што. Выканаць, ажыццявіць, зрабіць (якія-н. дзеянні, работу).

П. ўборку ўраджаю.

П. рэпетыцыю.

10. каго-што. Тое, што і аформіць (у 2 знач.; спец.).

П. рахункі па касавай кнізе.

11. што. Пражыць, прабыць які-н. час дзе-н. або якім-н. спосабам.

П. некалькі гадоў у ссылцы.

Весела п. свята.

12. каго (што). Ашукаць, перахітрыць (разм.).

Гэтага чалавека цяжка п.

|| незак. право́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. правядзе́нне, -я, н. (да 1—4, 8—10 знач.), право́д, -у, М -дзе, м. (да 1 знач.), право́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 1, 4 і 10 знач.; спец.) і право́дзіны, -дзін (да 5 і 6 знач.).

Правод або праводка суднаў цераз канал.

Праводка лініі.

Праводка рахункаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

право́джваць несов., см. право́дзіць 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

штоме́сяц, прысл.

Кожны месяц.

Праводзіць палявыя доследы ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

проводи́ть​I несов., в разн. знач. право́дзіць;

проводи́ть желе́зную доро́гу право́дзіць чыгу́нку;

проводи́ть руко́й по волоса́м право́дзіць руко́й па валаса́х;

проводи́ть иде́ю в жизнь право́дзіць ідэ́ю ў жыццё;

проводи́ть собра́ние право́дзіць сход;

проводи́ть о́тпуск на ю́ге право́дзіць адпачы́нак на по́ўдні;

проводи́ть счёт по ка́ссе право́дзіць раху́нак па ка́се;

мета́лл прово́дит электри́чество мета́л право́дзіць электры́чнасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

провожа́ть несов., в разн. знач. право́дзіць; (отправлять) выпраўля́ць;

провожа́ть до кали́тки право́дзіць да ве́снічак;

провожа́ть сы́на на фронт право́дзіць (выпраўля́ць) сы́на на фронт;

провожа́ть по́езд глаза́ми право́дзіць цягні́к вача́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)